Bir vakit içinder “Güney Kore” mucizesi diye adeta gözümüze sokulurdu ülkenin gelişkinliği. Kısa müddette birebir zamandamokraside birebir vakitte iktisatta ulaştığı düzey bu biçimde isimlendirilerek örnek gösterilirdi. Fazla sürmedi fakat bu pohpohlamalar. Uzun, tıpkı vakitte epey uzun bir müddetdir kapitalizmin mucize Güney Kore’sinden artık eskisi üzere övgüyle kelam eden yok. İktisadı vakit zaman önemli krizler yaşadı zira. İç siyasetinde de karmaşanın olduğu biliniyor. Bir vakit içinder ismi yolsuzlukla anılan siyasetçilerinden geçilmez oldu ülke. Hatta eski Cumhurbaşkanlarından biri yolsuzluk niçiniyle hala mahpusta.
Gelişmiş bir ülke olsa da son senelerda ismi daha fazlaca süper televizyon dizileriyle anılır olan Güney Kore, maalesef 154 kişinin ömrünü kaybettiği Cadılar Bayramı kutlamalarındaki facia ile düştü bu sefer dünya gündemine. Facianın sebebi kutlamalardaki izdiham. Çok acı elbette. Hedefleri eğlenmek olan insanların kalabalıkta nefessiz kalması ya da sıkışma kararı kalpleri durarak ölmesi epeyce fecî.
Protestoya yüzlerce polis
Facianın büyüklüğü karşısında şaşkınlığa düşen halk başta başşehir Seul olmak üzere ülke sokaklarını kurbanlar anısına beyaz krizantem çicekleriyle donattı. Bu çiçekler ülkede sıkıntının sembolü olarak biliniyor. olağan olarak faciada ihmaller var. Kalabalığı yönlendirmede gereksinim duyulan polisin neredeyse tamamının Cadılar Bayramı’nın kutlandığı saatte, kentin bir diğer bölgesindeki kıymetsiz bir protesto gösterisine müdahale için gitmeleri bunlardan yalnızca biri. Kâfi polis olsaydı bu vefatlar yaşanmazdı diyenler var Kore medyasında.
Polisin, ülkede bulunan yabancı turistleri de çeken, ötürüsıyla epey kalabalık olacağı bilinen Cadılar Bayramı üzere bir aktiflikte yaşanabilecek aksilikleri ciddiye almadığı da belirtiliyor ki şu karşılaştırma bu tenkitleri haklı çıkarıyor; faciadan iki hafta evvel şu dünyaca ünlü K-Pop’un yıldızlarından BTS’nin güneydeki Busan kentinde 55 bin hayranının katıldığı konserinde tam 2 bin 700 polis bakılırsavlendirilmişken, yaklaşık 100 bin kişinin katıldığı açıklanan Cadılar Bayramı için ayrılan polis sayısı yalnızca 137’ydi. Müthiş bir sorumsuzluk.
Sanat gösterisi sandılar
Ayrıntılar insanın canını acıtıyor nitekim. Kutlamalara katılmaya gelenlerin tıklım tıklım dolu Itaewon metro istasyonundan çıkmak için, ömürlerini yitirmeden iki saat evvel, tam 30 dakika bekledikleri belirtiliyor. hiçbir yere kımıldayamadan birebir vakitte. Kalabalık daha da arttığında, nefes almanın olanaksız hale geldiği anda bu kalabalığın bir kısmı daracık bir sokağa itiliyor. Ölümlerin başladığı sokaktır burası. Cümbüş de vardır öte yandan, hatta kimi şahitlerin sözüne bakılırsa, müzik orta vermeden çalarken kimi şahıslar de ölenlerin yanında dans etmeye devam ediyorlar. Öldüklerini fark etmedikleri için doğal. Hazır bulunan ambulanslar da olanı biteni anlamadıkları için vaktinde müdahale edemiyor.
Çok lakin hayli acı olan nedir bilmek ister misiniz? Tek tek beşerler ölüp yere serildiğinde hepsi cadı kostümü giydikleri için, durumu fark edenlerin bunu bir “sanat gösterisi” sanarak yalnızca izlemeleri. Hayat kurtarabilecek saniyelerin bu biçimdece boşa gitmesi fazlaca fazlaca büyük haksızlık.
Güney Kore de de olur
“Mucizesi” kalmasa da altyapısı sağlam, yolları düzgün, refah seviyesi gelişkin Güney Kore üzere bir ülkede bu kadar hayli sayıda kurban verilen bir facianın yaşanmasına şaşılıyor. halbuki şaşılacak bir şey yok. Güney Kore bir facialar ülkesi. 2014 yılında 300 kişi çok yüklü bir feribotun batması kararı ölmüştü. bir daha birebir yıl Seongnam’da düzenlenen bir açık hava konserinde, havalandırma ızgarasının çökmesi üzerine de 16 kişi hayatını yitirmişti. Buna benzeri irili ufaklı epey kazanın yaşandığı bir ülke durumunda Güney Kore.
Ülkede faaliyet gösteren İnançlı Toplum için Yurttaş İttifakı’nın önderi Choi Chang-woo, New York Times gazetesine yaptığı açıklamada “toplumumuz servet biriktirme, ekonomiyi inşa etme konusunda büyük ilerleme kaydetti, fakat insan ömrüne hürmet gösterme konusunda epey gerideyiz” demekte hayli haklı. Kapitalizmi bundan daha düzgün hangi cümle anlatabilir?
Buna karşın ölümlü her kaza ya da Cadılar Bayramı kutlamalarında yaşanankine misal çeşitten her facia çabucak araştırma, soruşturma konusu oluyor GüneyKore’de. Ekseriyetle de sorumlularına ihmalden, misyonu tam yerine getirmemekten ağır cezalar veriliyor. Bu defa de o denli olacağı kesin. Yapanın, dikkatsizliği olanın yanına kâr kalmıyor asla.
Güney Kore’nin “kader planı” bizimkinden ne kadar farklı.
Gelişmiş bir ülke olsa da son senelerda ismi daha fazlaca süper televizyon dizileriyle anılır olan Güney Kore, maalesef 154 kişinin ömrünü kaybettiği Cadılar Bayramı kutlamalarındaki facia ile düştü bu sefer dünya gündemine. Facianın sebebi kutlamalardaki izdiham. Çok acı elbette. Hedefleri eğlenmek olan insanların kalabalıkta nefessiz kalması ya da sıkışma kararı kalpleri durarak ölmesi epeyce fecî.
Protestoya yüzlerce polis
Facianın büyüklüğü karşısında şaşkınlığa düşen halk başta başşehir Seul olmak üzere ülke sokaklarını kurbanlar anısına beyaz krizantem çicekleriyle donattı. Bu çiçekler ülkede sıkıntının sembolü olarak biliniyor. olağan olarak faciada ihmaller var. Kalabalığı yönlendirmede gereksinim duyulan polisin neredeyse tamamının Cadılar Bayramı’nın kutlandığı saatte, kentin bir diğer bölgesindeki kıymetsiz bir protesto gösterisine müdahale için gitmeleri bunlardan yalnızca biri. Kâfi polis olsaydı bu vefatlar yaşanmazdı diyenler var Kore medyasında.
Polisin, ülkede bulunan yabancı turistleri de çeken, ötürüsıyla epey kalabalık olacağı bilinen Cadılar Bayramı üzere bir aktiflikte yaşanabilecek aksilikleri ciddiye almadığı da belirtiliyor ki şu karşılaştırma bu tenkitleri haklı çıkarıyor; faciadan iki hafta evvel şu dünyaca ünlü K-Pop’un yıldızlarından BTS’nin güneydeki Busan kentinde 55 bin hayranının katıldığı konserinde tam 2 bin 700 polis bakılırsavlendirilmişken, yaklaşık 100 bin kişinin katıldığı açıklanan Cadılar Bayramı için ayrılan polis sayısı yalnızca 137’ydi. Müthiş bir sorumsuzluk.
Sanat gösterisi sandılar
Ayrıntılar insanın canını acıtıyor nitekim. Kutlamalara katılmaya gelenlerin tıklım tıklım dolu Itaewon metro istasyonundan çıkmak için, ömürlerini yitirmeden iki saat evvel, tam 30 dakika bekledikleri belirtiliyor. hiçbir yere kımıldayamadan birebir vakitte. Kalabalık daha da arttığında, nefes almanın olanaksız hale geldiği anda bu kalabalığın bir kısmı daracık bir sokağa itiliyor. Ölümlerin başladığı sokaktır burası. Cümbüş de vardır öte yandan, hatta kimi şahitlerin sözüne bakılırsa, müzik orta vermeden çalarken kimi şahıslar de ölenlerin yanında dans etmeye devam ediyorlar. Öldüklerini fark etmedikleri için doğal. Hazır bulunan ambulanslar da olanı biteni anlamadıkları için vaktinde müdahale edemiyor.
Çok lakin hayli acı olan nedir bilmek ister misiniz? Tek tek beşerler ölüp yere serildiğinde hepsi cadı kostümü giydikleri için, durumu fark edenlerin bunu bir “sanat gösterisi” sanarak yalnızca izlemeleri. Hayat kurtarabilecek saniyelerin bu biçimdece boşa gitmesi fazlaca fazlaca büyük haksızlık.
Güney Kore de de olur
“Mucizesi” kalmasa da altyapısı sağlam, yolları düzgün, refah seviyesi gelişkin Güney Kore üzere bir ülkede bu kadar hayli sayıda kurban verilen bir facianın yaşanmasına şaşılıyor. halbuki şaşılacak bir şey yok. Güney Kore bir facialar ülkesi. 2014 yılında 300 kişi çok yüklü bir feribotun batması kararı ölmüştü. bir daha birebir yıl Seongnam’da düzenlenen bir açık hava konserinde, havalandırma ızgarasının çökmesi üzerine de 16 kişi hayatını yitirmişti. Buna benzeri irili ufaklı epey kazanın yaşandığı bir ülke durumunda Güney Kore.
Ülkede faaliyet gösteren İnançlı Toplum için Yurttaş İttifakı’nın önderi Choi Chang-woo, New York Times gazetesine yaptığı açıklamada “toplumumuz servet biriktirme, ekonomiyi inşa etme konusunda büyük ilerleme kaydetti, fakat insan ömrüne hürmet gösterme konusunda epey gerideyiz” demekte hayli haklı. Kapitalizmi bundan daha düzgün hangi cümle anlatabilir?
Buna karşın ölümlü her kaza ya da Cadılar Bayramı kutlamalarında yaşanankine misal çeşitten her facia çabucak araştırma, soruşturma konusu oluyor GüneyKore’de. Ekseriyetle de sorumlularına ihmalden, misyonu tam yerine getirmemekten ağır cezalar veriliyor. Bu defa de o denli olacağı kesin. Yapanın, dikkatsizliği olanın yanına kâr kalmıyor asla.
Güney Kore’nin “kader planı” bizimkinden ne kadar farklı.