Dünya Kupası (DK) maçlarını tüm hayatım boyunca birinci kere bu yıl izlemiyorum. Kupaya mesken sahipliği yapan Katar’ın bu büyük tertip için inşa ettiği statlarla, ortasında yedi kentin de bulunduğu tesislerde binlerce personel “iş kazası” ismi verilen cinayetlerde öldü(rüldü) zira. Katar’ın bu vahşetle ilgili hesap vermeden, hiç bir şey yaşanmamış üzere davranması hoşuma gitmiyor.
İzlemiyorum ya, söylenenlere bakılırsa en tartışmalı olduğu bilinen 1962 Dünya Kupası’ndan daha sonraki en sürprizli Kupa’yı kaçırıyor olabilirim tahminen de. Bahtıma bakar mısınız? Ne olursa olsun sonucumda ısrarlıyım elbette fakat Suudi Arabistan’ın Arjantin’i 2-1 üzere bir sonuçla yenmesi üzerine yazılanlara başım üzücü biçimde takıldığı için maçın gollerinin verildiği yineını izlemeden edemedim.
Şaşacak bir şey yok
Suudi Arabistan ulusal ekibinin Arjantin millilerini yenmesi karşısında gösterilen abartılı “şaşırma hallerini” anlayamadığımı belirteyim evvela. Bizde anlı ulu köşe müellifleri bile kararı “imkansızın başarılması” üzere değerlendirdiler neredeyse. Suudi Arabistanlıların kadrolarının aldıkları zafer karşısındaki sevinçleri de çok dikkat cazipti, üzerinde konuşulmaya paha.
senelerdır DK maçlarını izleyen biri olarak bu büyük tertipte her vakit buna benzeri sürprizlere şahit oldum ben de, izleyen herkes üzere. Bir Afrika ekibi olan Kamerun da Arjantin’i 1990’da yenmişti. 2002’de de son DK şampiyonu Fransa’yı yenen Senegal ne çabuk unutuldu?
Tabii ki yapılan tüm değerlendirmeler S.Arabistan‘ın dünyadaki imajıyla ilgili. Ayrıyeten futbolun fazlaca da esaslı bir tarihi de yok ülkede. Şaşkınlık bundandır tahminen de. halbuki, Arjantin karşısında topa son derece hakim, rakip savunmayı çok zorlayan bir ekip olduğu görüldü S.Arabistan’ın. Bu birden teğe olmuş değil lakin. Kimsenin aklına, Suudi Arabistan üzere Arap/İslam coğrafyasından bir ekibin, DK’ya gelinceye kadar yaptığı maçları izlemek, hangi hocalarla çalıştığını öğrenmek gelmemiş. Dahası “maçı kazandıran hazırlık maçları”dır gerçeğinden haberdar olanlar Suudi Arabistan’ın DK öncesi kaç hazırlık maçı yaptığını bile merak etmemiş. Suudi Arabistan geçtiğimiz ay tam dört hazırlık maçı yapmışken, Arjantin’in yaptığı hazırlık maçının sayısı yalnızca bir.
Zaferi getiren çalışkanlık
Haftalarca Katar’ın en yeterli stadyumu Seailen Beach’te kamp yaptı S. Arabistan grubu. Dünya sıralamasında 51. sırada olan Suudi Arabistan bu zaferi meleklerin sayesinde kazanmadı, çalışarak elde etti. 2018’de Rusya, dünya sıralamasında tam 60 sıra geriden takip ettiği İspanya’yı ikinci tıpta elediğinde niye bu kadar şaşırılmadı? S. Arabistan’ın da yaptığı Rusya üzere fazlaca çalışmaktı yalnızca.
DK maçlarında olur bunlar. 2010’da Yeni Zelanda, o devrin eski şampiyonu İtalya’yla ile 1-1 birlikte kalarak şaşırtmıştı dünyayı. FIFA dünya sıralamasında İtalya 5. Yeni Zelanda 78. sıradaydı.
Tüm dikkatim Ortadoğu’ya çevrili olduğundan bu coğrafyanın yalnızca siyasetiyle değil, kültürel, sportif, sanat içerikli her neyi var ise, onlarla da ilgiliyim. Futboluyla da natürel. Suudi Arabistan’da hiç de yabana atılmayacak bir futbol alt yapısı var. 1994’te son 16’ya kaldıkları maçtaki performansının görülmesini isterdim S.Arabistan’ın.
Arjantin karşısındaki savunmasının harikalığını de görmüş olmalısınız. daha sonraki maçları kaybedebilirler, güçleri tükenebilir fakat Arjantin’i talih yapıtı yenmiş değil S. Arabistan. senelerca futbola yapılan yatırımların karşılığını verdi ülkesine bu grup.
Hiç sevmediğim bir rejimdir farklı problem lakin Suudi Arabistanlıların Arjantin zaferinden daha sonra adeta çıldırmaları duygulandırdı beni. Onları en uygun biz anlarız ayrıyeten. senelerca Avrupalarda uzunluk göstermemize karşın bir galibiyette delirirdik, unutmayalım. Dünyaya kabulümüzün yolu idi adeta futbolda yeterli olmak. Ne keyifli ki aştık artık o hallerimizi.
Ülke yalnızca petrolden gelen paranın gücüyle kendinden kelam ettiren bir ülke. İmaj berbat, insan hakları karnesi kırıklarla dolu, bayanlara hayat hakkı yok. Yani çağdaş dünyanın haricinde büsbütün. Arjantin’i yenmek biraz da “medeniyetin bir parçası” olduklarının delili Suudi taraftar için.
Başarı asla tesadüf değildir. Suudi Arabistan’ın Arjantin galibiyeti de o denli.
bu biçimde giderlerse başarılı olmamaları için bir niye yok. Futbolun ayakla değil başla oynandığını öğrendiler zira.
Tabii ki kutluyorum.
İzlemiyorum ya, söylenenlere bakılırsa en tartışmalı olduğu bilinen 1962 Dünya Kupası’ndan daha sonraki en sürprizli Kupa’yı kaçırıyor olabilirim tahminen de. Bahtıma bakar mısınız? Ne olursa olsun sonucumda ısrarlıyım elbette fakat Suudi Arabistan’ın Arjantin’i 2-1 üzere bir sonuçla yenmesi üzerine yazılanlara başım üzücü biçimde takıldığı için maçın gollerinin verildiği yineını izlemeden edemedim.
Şaşacak bir şey yok
Suudi Arabistan ulusal ekibinin Arjantin millilerini yenmesi karşısında gösterilen abartılı “şaşırma hallerini” anlayamadığımı belirteyim evvela. Bizde anlı ulu köşe müellifleri bile kararı “imkansızın başarılması” üzere değerlendirdiler neredeyse. Suudi Arabistanlıların kadrolarının aldıkları zafer karşısındaki sevinçleri de çok dikkat cazipti, üzerinde konuşulmaya paha.
senelerdır DK maçlarını izleyen biri olarak bu büyük tertipte her vakit buna benzeri sürprizlere şahit oldum ben de, izleyen herkes üzere. Bir Afrika ekibi olan Kamerun da Arjantin’i 1990’da yenmişti. 2002’de de son DK şampiyonu Fransa’yı yenen Senegal ne çabuk unutuldu?
Tabii ki yapılan tüm değerlendirmeler S.Arabistan‘ın dünyadaki imajıyla ilgili. Ayrıyeten futbolun fazlaca da esaslı bir tarihi de yok ülkede. Şaşkınlık bundandır tahminen de. halbuki, Arjantin karşısında topa son derece hakim, rakip savunmayı çok zorlayan bir ekip olduğu görüldü S.Arabistan’ın. Bu birden teğe olmuş değil lakin. Kimsenin aklına, Suudi Arabistan üzere Arap/İslam coğrafyasından bir ekibin, DK’ya gelinceye kadar yaptığı maçları izlemek, hangi hocalarla çalıştığını öğrenmek gelmemiş. Dahası “maçı kazandıran hazırlık maçları”dır gerçeğinden haberdar olanlar Suudi Arabistan’ın DK öncesi kaç hazırlık maçı yaptığını bile merak etmemiş. Suudi Arabistan geçtiğimiz ay tam dört hazırlık maçı yapmışken, Arjantin’in yaptığı hazırlık maçının sayısı yalnızca bir.
Zaferi getiren çalışkanlık
Haftalarca Katar’ın en yeterli stadyumu Seailen Beach’te kamp yaptı S. Arabistan grubu. Dünya sıralamasında 51. sırada olan Suudi Arabistan bu zaferi meleklerin sayesinde kazanmadı, çalışarak elde etti. 2018’de Rusya, dünya sıralamasında tam 60 sıra geriden takip ettiği İspanya’yı ikinci tıpta elediğinde niye bu kadar şaşırılmadı? S. Arabistan’ın da yaptığı Rusya üzere fazlaca çalışmaktı yalnızca.
DK maçlarında olur bunlar. 2010’da Yeni Zelanda, o devrin eski şampiyonu İtalya’yla ile 1-1 birlikte kalarak şaşırtmıştı dünyayı. FIFA dünya sıralamasında İtalya 5. Yeni Zelanda 78. sıradaydı.
Tüm dikkatim Ortadoğu’ya çevrili olduğundan bu coğrafyanın yalnızca siyasetiyle değil, kültürel, sportif, sanat içerikli her neyi var ise, onlarla da ilgiliyim. Futboluyla da natürel. Suudi Arabistan’da hiç de yabana atılmayacak bir futbol alt yapısı var. 1994’te son 16’ya kaldıkları maçtaki performansının görülmesini isterdim S.Arabistan’ın.
Arjantin karşısındaki savunmasının harikalığını de görmüş olmalısınız. daha sonraki maçları kaybedebilirler, güçleri tükenebilir fakat Arjantin’i talih yapıtı yenmiş değil S. Arabistan. senelerca futbola yapılan yatırımların karşılığını verdi ülkesine bu grup.
Hiç sevmediğim bir rejimdir farklı problem lakin Suudi Arabistanlıların Arjantin zaferinden daha sonra adeta çıldırmaları duygulandırdı beni. Onları en uygun biz anlarız ayrıyeten. senelerca Avrupalarda uzunluk göstermemize karşın bir galibiyette delirirdik, unutmayalım. Dünyaya kabulümüzün yolu idi adeta futbolda yeterli olmak. Ne keyifli ki aştık artık o hallerimizi.
Ülke yalnızca petrolden gelen paranın gücüyle kendinden kelam ettiren bir ülke. İmaj berbat, insan hakları karnesi kırıklarla dolu, bayanlara hayat hakkı yok. Yani çağdaş dünyanın haricinde büsbütün. Arjantin’i yenmek biraz da “medeniyetin bir parçası” olduklarının delili Suudi taraftar için.
Başarı asla tesadüf değildir. Suudi Arabistan’ın Arjantin galibiyeti de o denli.
bu biçimde giderlerse başarılı olmamaları için bir niye yok. Futbolun ayakla değil başla oynandığını öğrendiler zira.
Tabii ki kutluyorum.